Το διατροφικό σύστημα που πηγάζει από το Αγιουρβέδα διαφέρει γιατί αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ολιστικά. Ο θεραπευτής, αφού πρώτα βρει τον αγιουρβεδικό τύπο του θεραπευόμενου θα καταρτίσει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα διατροφής.

Στην αγιουρβεδική διατροφή δεν λαμβάνεται υπόψη η αξιολόγηση των τροφών με γνώμονα τις βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία τους. Τα πάντα καθορίζονται από την ισορροπία των έξι γεύσεων (ράσα): του γλυκού, του όξινου, του αλμυρού, του πικάντικου, του πικρού και του στυφού. Κάθε τροφή ορίζεται ως ενέργεια (θερμή ή ψυχρή) από τη γεύση της, καθώς και από τον τρόπο που επιδρά στο σώμα μας, αλλά και στον ψυχισμό μας, μετά την πέψη.

Για την κατάρτιση ενός εξατομικευμένου διαιτολογίου δίνεται έμφαση σε τροφές που θεωρούνται πιο κατάλληλες για κάθε άνθρωπο, αλλά και σύμφωνα με τη συγκεκριμένη ιδιοσυγκρασία (ντόσα) του κάθε ατόμου.

Οι βασικοί τύποι ιδιοσυγκρασίας (ντόσα) είναι τρεις: βάτα, πίττα και κάφα. Προκύπτουν δε από τα 5 στοιχεία από τα οποία αποτελείται το σώμα μας: αιθέρα, αέρα, φωτιά, νερό και γη. Ο κάθε άνθρωπος διαθέτει στοιχεία και από τα 3 ντόσα, αλλά ένα από αυτά κυριαρχεί. Οι συνδυασμοί των 3 ντόσα διαμορφώνουν 10 αγιουρβεδικούς τύπους που προκύπτουν από την αναλογία του κάθε ντόσα σε κάθε άνθρωπο και μεταβάλλονται ανάλογα με το στάδιο της ζωής στο οποίο βρισκόμαστε.